طبق آمار فدراسیون معلولان چین، تا سال 2022، تعداد کل معلولان ثبت شده در چین به 85 میلیون نفر خواهد رسید.
این بدان معناست که از هر 17 چینی، یک نفر از معلولیت رنج می برد.اما نکته عجیب اینجاست که هر شهری که باشیم، دیدن معلولان در سفرهای روزانه برایمان سخت است.
آیا به این دلیل است که آنها نمی خواهند بیرون بروند؟یا نیازی به بیرون رفتن ندارند؟
بدیهی است که نه، معلولان نیز مانند ما مشتاق دیدن دنیای بیرون هستند.متأسفانه دنیا با آنها مهربانی نکرده است.
معابر بدون مانع پر از خودروهای برقی است، مسیرهای کور اشغال شده و پله ها همه جا را فرا گرفته است.برای مردم عادی این امر طبیعی است اما برای معلولان شکافی غیرقابل حل.
برای یک معلول چقدر سخت است که در شهر تنها زندگی کند؟
در سال 2022، یک وبلاگ نویس زن 30 ساله زندگی روزمره "فلج" خود را به صورت آنلاین به اشتراک گذاشت و بحث های گسترده ای را در فضای مجازی به راه انداخت.معلوم می شود که شهرهایی که ما با آنها آشنا هستیم نسبت به معلولان بسیار "بی رحمانه" هستند.
نام این وبلاگ نویس "نیا سس" است و او از کار افتاده نیست، اما از ابتدای سال 2021، او دچار بیماری شده است.فشرده سازی عصب به دلیل آسیب شدید کمر.
در این مدت، تا زمانی که «سس نیا» با پاهایش زمین را لمس می کرد، دردی نافذ را احساس می کرد و حتی خم شدن به یک امر تجملی تبدیل می شد.
چاره ای جز استراحت در خانه نداشت.اما همیشه دراز کشیدن یک گزینه نیست.بیرون رفتن اجتناب ناپذیر است زیرا کاری برای انجام دادن دارم.
بنابراین، «نیا سس» یک هوی و هوس داشت و می خواست از یک دوربین برای گرفتن عکس از نحوه زندگی یک فرد معلول روی ویلچر در شهر استفاده کند.در ادامه، او تجربه زندگی دو روزه خود را آغاز کرد، اما در عرض پنج دقیقه با مشکل مواجه شد.
«نیا سس» طبقه نسبتاً بالایی دارد و برای رفتن به طبقه پایین باید از آسانسور استفاده کنید.هنگام ورود به آسانسور، بسیار آسان است، تا زمانی که ویلچر برقی شتاب داشته باشد، می توانید با عجله وارد شوید.
اما وقتی به طبقه پایین آمدیم و سعی کردیم از آسانسور بیرون بیاییم، آنقدرها هم آسان نبود.فضای آسانسور نسبتا کوچک است و پس از ورود به آسانسور، قسمت پشتی آن رو به درب آسانسور است.
بنابراین، اگر می‌خواهید از آسانسور خارج شوید، فقط می‌توانید ویلچر را به عقب برگردانید و وقتی جاده را نمی‌بینید به راحتی گیر می‌افتید.
در آسانسوری که مردم عادی می توانند با یک پا از آن بیرون بیایند، اما «سس نیا» سه دقیقه است که پرتاب می شود.
پس از بیرون آمدن از آسانسور، "نیا سس" با ویلچر راند و در جامعه "گالوپ" کرد و به زودی گروهی از عموها و عمه ها دور او جمع شدند.
آنها «سس نیا» را از سر تا پا بررسی کردند و حتی برخی موبایل‌هایشان را بیرون آوردند تا عکس بگیرند.کل فرآیند باعث شد "سس نیا" بسیار ناراحت کننده باشد.آیا رفتار معلولان از نظر مردم عادی تا این حد عجیب است؟
اگر نه، چرا باید به آنها توجه کنیم؟
این ممکن است یکی از دلایلی باشد که معلولان تمایلی به بیرون رفتن ندارند.هیچ کس دوست ندارد در خیابان راه برود و با او مانند یک هیولا رفتار شود.
بعد از اینکه سرانجام از جامعه خارج شد و از یک گذرگاه گورخر عبور کرد، "نیا سس" با مشکل دوم روبرو شد.شاید به دلیل خرابی، شیب کوچکی از سیمان جلوی خط عابر پیاده باشد.
بین شیب کوچک و پیاده رو کمتر از یک سانتی متر قطره است که از نظر مردم عادی طبیعی است و در آرامش هیچ تفاوتی وجود ندارد.اما برای افراد ناتوان فرق می کند.راه رفتن ویلچر در جاده های مسطح خوب است، اما راه رفتن در جاده های پر دست انداز بسیار خطرناک است.
«نیا سس» ویلچر را سوار کرد و چندین بار شارژ کرد، اما نتوانست با عجله به پیاده رو بپیوندد.در نهایت او با کمک دوست پسرش مشکلات را به راحتی پشت سر گذاشت.
اگر با دقت در مورد آن فکر کنید، دو مشکلی که "نیا سس" با آن روبرو می شود، برای مردم عادی اصلاً مشکل نیست.هر روز برای پیاده شدن از محل کار در رفت و آمد هستیم، پیاده‌روهای بی‌شماری را پیاده‌روی می‌کنیم و از آسانسورهای بی‌شماری سوار می‌شویم.
این امکانات برای ما بسیار راحت است و هیچ مانعی در استفاده از آنها احساس نمی کنیم.اما برای معلولان، هیچ جا مناسب نیست و هر جزئیاتی ممکن است آنها را در جای خود به دام بیندازد.
حتماً می‌دانید که «سس نیا» در این زمان به تازگی از یک دوراهی عبور کرده است و آزمایش واقعی دور از انتظار است.
شاید به خاطر نیروی زیاد بود که بعد از مدتی پیاده روی، «سس نیا» احساس تشنگی کرد.بنابراین او درب یک فروشگاه بزرگ، روبه روی آب بسیار نزدیک ایستاد که کمی ناتوان به نظر می رسید.
چند پله در جلوی فروشگاه رفاه و پیاده رو وجود دارد و هیچ گذرگاهی بدون مانع وجود ندارد، بنابراین «سس نیا» اصلاً نمی تواند وارد شود.«سس نیا» درمانده، فقط می تواند از «شیائو چنگ»، دوست معلولی که با او سفر می کند، راهنمایی بخواهد.
"شیائو چنگ" با صراحت گفت: "تو دهن زیر بینی داری، نمی توانی فریاد بزنی؟"به این ترتیب “نیا سس” در ورودی فروشگاه رفاه با رئیس تماس گرفت و در نهایت با کمک رئیس موفق به خرید آب شد.
در راه رفتن در جاده، "نیا سس" آب نوشید، اما احساسات متفاوتی در دل داشت.انجام کارها برای افراد عادی آسان است، اما افراد ناتوان باید از دیگران بخواهند که این کار را انجام دهند.
یعنی صاحب فروشگاه آدم خوبی است، اما اگر با کسی که آنقدرها خوب نیست، چه کار کنم؟
فقط با فکر کردن به آن، "نیا سس" با مشکل بعدی روبرو شد، یک ون که در سراسر پیاده رو می چرخید.
نه تنها راه را مسدود کرد، بلکه جاده کور را نیز به شدت مسدود کرد.در سمت چپ جاده، مسیر سنگفرشی وجود دارد که تنها راه عبور از پیاده رو است.
بالا پر از برجستگی و توخالی است، و راه رفتن در آن بسیار ناخوشایند است. اگر مراقب نباشید، ویلچر ممکن است غلت بزند.
خوشبختانه راننده در ماشین بود.بعد از اینکه "نیا سس" برای برقراری ارتباط با طرف مقابل بالا رفت، راننده در نهایت ماشین را حرکت داد و "نیا سس" به آرامی گذشت.
بسیاری از کاربران اینترنت ممکن است بگویند که این فقط یک وضعیت اضطراری است.معمولاً تعداد کمی از رانندگان اتومبیل خود را مستقیماً در پیاده رو پارک می کنند.اما به نظر من افراد دارای معلولیت در سفر با شرایط اضطراری مختلفی مواجه خواهند شد.
و ماشین اشغال شده در جاده تنها یکی از بسیاری از موارد اضطراری است.
در سفرهای روزانه، موقعیت های غیرمنتظره ای که افراد معلول با آن مواجه می شوند ممکن است بسیار بدتر از این باشد.و هیچ راهی برای مقابله با آن وجود ندارد.در موارد بیشتر، افراد ناتوان فقط می توانند مصالحه کنند.
پس از آن «نیا سس» با ویلچر به ایستگاه مترو رفت و با بزرگترین دردسر این سفر مواجه شد.
طراحی ایستگاه مترو بسیار کاربرپسند است و گذرگاه‌های بدون مانع در ورودی به طور مدبرانه تعبیه شده است.اما اکنون این گذرگاه بدون مانع از دو طرف به طور کامل توسط خودروهای برقی مسدود شده و تنها یک شکاف کوچک برای عبور عابران پیاده باقی می ماند.
این شکاف کوچک برای راه رفتن افراد عادی مشکلی ندارد، اما برای افراد معلول کمی شلوغ به نظر می رسد.در نهایت این امکانات بدون مانع برای معلولان در نهایت در خدمت مردم عادی است.
بعد از اینکه بالاخره وارد ایستگاه مترو شد، "نیا سس" در ابتدا فکر کرد از هر ورودی وارد شود."شیائو چنگ" "نیا سس" را گرفت و مستقیم به جلوی ماشین رفت.
"نیا سس" هنوز کمی عجیب بود، اما وقتی به جلوی ماشین رسید و به پاهایش نگاه کرد، ناگهان متوجه شد.مشخص شد که فاصله بسیار زیادی بین مترو و سکو وجود دارد و چرخ های ویلچر به راحتی در آن فرو می روند.
پس از گیر افتادن، ویلچر ممکن است واژگون شود، که هنوز برای افراد ناتوان بسیار خطرناک است.در مورد اینکه چرا می خواهید از جلوی قطار وارد شوید، چون در جلوی قطار یک راهبر قطار وجود دارد، حتی اگر حادثه ای رخ دهد، می توانید از طرف مقابل کمک بخواهید.
من هم اغلب سوار مترو می شوم، اما آن شکاف را جدی نمی گیرم و بیشتر اوقات، حتی متوجه وجود آن نمی شوم.
به طور غیر منتظره، این یک شکاف غیرقابل حل برای معلولان است.پس از بیرون آمدن از مترو، «نیا سس» در مرکز خرید پرسه زد و حتی به شهر بازی های ویدیویی رفت. «نیا سس» با آمدن به اینجا متوجه شد که شهر بازی های ویدیویی بیشتر از آنچه تصور می شد برای معلولان دوستانه است.بیشتر بازی‌ها را می‌توان بدون ناراحتی انجام داد و حتی یک توالت بدون مانع نیز با دقت زیادی برای افراد معلول آماده شده است.
اما پس از ورود "نیا سس" به حمام، متوجه شد که چیزها کمی متفاوت از آن چیزی است که او تصور می کرد.دستشویی در حمام بدون مانع به نظر نمی رسد که برای افراد معلول آماده شده است.
یک کابینت بزرگ زیر سینک قرار دارد و معلول روی ویلچر نشسته است و نمی تواند با دستانش به شیر آب برسد.
آینه روی سینک نیز با توجه به قد افراد عادی طراحی شده است.با نشستن روی ویلچر، فقط می توانید بالای سر خود را ببینید.من واقعاً توصیه می‌کنم کارکنانی که توالت‌های بدون مانع طراحی می‌کنند بتوانند واقعاً خود را به جای معلولان بگذارند و به آن فکر کنند!»
با این حساب، «سس نیا» به آخرین ایستگاه این سفر رسید.
پس از اینکه این دو از شهر بازی های ویدیویی خارج شدند، به کافه خوک رفتند تا دوباره آن را تجربه کنند.قبل از ورود به فروشگاه، «نیا سس» با مشکلی مواجه شد و ویلچر او در کنار درب قهوه خوک گیر کرد.
ژوکا به منظور انعکاس سبک ایدیلی، دروازه را به سبک حصار روستایی طراحی کرد و فضا بسیار کوچک است.عبور و مرور برای افراد عادی بسیار آسان است، اما وقتی ویلچر وارد می شود، اگر کنترل خوب نباشد، حفاظ های دستی دو طرف روی چهارچوب در گیر می کنند.
در نهایت با کمک پرسنل “نیا سس” با موفقیت وارد شد.مشاهده می شود که اکثریت قریب به اتفاق مغازه ها وقتی درب خانه را باز می کنند توجهی به معلولان ندارند.
یعنی بیش از 90 درصد فروشگاه‌های موجود در بازار فقط وقتی درب‌هایشان را باز می‌کنند به مردم عادی خدمات می‌دهند.این نیز یکی از دلایل مهمی است که افراد دارای معلولیت برای بیرون رفتن احساس ناراحتی می کنند.
پس از بیرون آمدن از کافه خوک، تجربه یک روزه «نیا سس» برای معلولان به آرامی به پایان رسید.«نیا سس» معتقد است که تجربه روزانه اش به اندازه کافی سخت بوده است و با چیزهای زیادی مواجه شده است که اصلا قابل حل نیست.
اما در چشم معلولان واقعی، سختی واقعی، "نیا سس" هرگز با آن مواجه نشده است.به عنوان مثال، "شیائو چنگ" می خواهد به یک گالری هنری برود، اما کارکنان به او می گویند که صندلی چرخدار قبل و بعد از در ممنوع است.
برخی از مراکز خرید نیز وجود دارند که به هیچ وجه توالت بدون مانع ندارند و «شیائو چنگ» فقط می تواند به توالت های معمولی برود.مشکل دوم نیست.مهمترین چیز این است که به توالت معمولی بروید.ویلچر روی قاب در گیر می کند و باعث می شود که درب بسته نشود.
بسیاری از مادران پسران خردسال خود را با هم به دستشویی می برند، در این صورت، "شیائو چنگ" بسیار خجالت زده خواهد شد.در شهرها نیز جاده های کور وجود دارد که می گویند جاده های کور هستند اما نابینایان به هیچ وجه نمی توانند از جاده های کور تردد کنند.
وسایل نقلیه ای که جاده را اشغال می کنند بی نظیر است.آیا تا به حال کمربندهای سبز و شیر آتش نشانی که مستقیماً در جاده های کور ساخته شده اند را دیده اید؟
اگر یک نابینا واقعاً طبق مسیر کور حرکت کند، ممکن است ظرف یک ساعت به بیمارستان بیفتد.دقیقاً به دلیل چنین ناراحتی است که بسیاری از افراد معلول ترجیح می دهند تنهایی را در خانه تجربه کنند تا بیرون رفتن.
به مرور زمان معلولان به طور طبیعی در شهر ناپدید می شوند.ممکن است برخی بگویند جامعه حول محور چند نفر نمی چرخد، شما باید خود را با جامعه وفق دهید، نه اینکه جامعه با شما سازگار شود.با دیدن چنین کامنت هایی واقعاً احساس می کنم خیلی لال می شوم.
آیا ایجاد آسایش بیشتر در افراد ناتوان مانع از زندگی عادی افراد می شود؟
اگر نه، چرا چنین سخنان غیرمسئولانه ای را اینقدر قاطعانه بیان کردید؟
یک قدم به عقب برگردی، همه روزی پیر می شوند، آنقدر پیر می شوند که باید با ویلچر بیرون بروی.من واقعا منتظر آمدن آن روز هستم.نمی‌دانم آیا این کاربر اینترنتی هنوز هم می‌تواند چنین کلمات غیرمسئولانه‌ای را با اطمینان بگوید یا نه.
همانطور که یکی از کاربران اینترنت گفت: "سطح پیشرفته یک شهر در این منعکس می شود که آیا افراد دارای معلولیت می توانند مانند افراد عادی بیرون بروند."
امیدوارم روزی برسد که معلولان هم مانند مردم عادی دمای شهر را تجربه کنند.
زمان ارسال: دسامبر-19-2022